Beharbada aspaldi telebistak ekar zuena, orain beste euskarri batzuk ekartzen dituzte (kontsolek, mobilek, ordenagailuak, internetek …).
Gaur egun gero eta gazte gutxiago ikusten ditugu kaletik, gehienak teknologiak direla eta etxe barruan daude. Lagunen artean geratzen dira etxe batera joateko, bertan bakoitza bere makina hartuta hor igaro egiten dituzte orduak eta orduak …
Haien arteko harremanak gutxitu egiten dira, pantailaren aurrean egonda ezinezkoa da albokoarekin elkarrizketa bat mantendu, normalean hitz egiten bada, jokoaren zeozer azaltzeko edo gauza bitxiak erakusteko izaten da.
Aitzinean haurrak eta gazteak plazetan ikusten ziren futbolean jolasten baina gaur egun haurrak txikiak ikus ditzakegu soilik, beste guztiak jolasten badute makinitekin izaten da bakoitza bere kontura.
Aisialdian egiten den elementu hauen gehiegizko erabilera horrek indibidualismoaren sustapena baino ez dakar. Halere, badira hainbat joko, arlo teknologikoaz lagunduta taldea eta kolektibitatea sustatzen dutenak.
Egia esan, gaur egun teknologi hauek ez dira soilik ikusten haurretan badaude heldu askok, ordenagailuekin jolasten dutenak edo play station-ekin… Gehienak mutilak izaten dira, baina emakumeak ere egon badaude.